Hoe kun je vanuit buikpijn de verandering maken naar menswaardige zorg? Die vraag stond centraal tijdens de buikpijnsessies op de Triple-C Werkplaats op 21 november 2025.
Tijdens deze ‘buikpijnsessies’ kwamen teams uit verschillende zorgorganisaties samen in de Triple-C Werkplaats. Ze bespraken vastgelopen situaties met vaak moeilijk verstaanbaar gedrag en weinig perspectief voor de cliënt.
Deze sessies zijn onderdeel van de meerjarige samenwerking tussen ASVZ en het VGZ Zorgkantoor. In die samenwerking zijn afspraken gemaakt over de financiering van de Triple-C Werkplaats en over het landelijk delen van kennis rondom Triple-C. Zo kunnen niet alleen andere organisaties in de gehandicaptenzorg, maar ook de GGZ hiervan profiteren.
De Triple-C Werkplaats vervult hierin een sleutelrol. Het is dé plek om kennis en ervaringen te delen over de toepassing en organisatie van orthopedagogische behandeling voor mensen met een verstandelijke beperking en moeilijk verstaanbaar gedrag. Het doel: andere zorgaanbieders helpen om menswaardige zorg binnen hun eigen organisatie te starten. Waarbij de mens centraal staat en niet zijn of haar gedrag. Leren van én met elkaar staat daarbij centraal.
De buikpijnsessies van 21 november 2025 zijn een mooi voorbeeld van deze samenwerking. Collega-organisaties uit het hele land kwamen naar de Werkplaats in Gorinchem om casussen te bespreken. Casussen die al langere tijd vastzitten. Waarbij sprake is van een neerwaartse spiraal. Oftewel: waar je als zorgmedewerker écht buikpijn krijgt. VGZ legde het contact tussen de zorgorganisaties en de Triple-C Werkplaats. De zorgorganisaties leveren zelf een casus en de betrokken zorgmedewerkers aan.
De sessies werden begeleid door Lucy Simons en Sebastiaan ten Hove van ASVZ. “We kijken hoe je zo’n situatie kunt benaderen met een Triple-C bril op, met menswaardige zorg als uitgangspunt,” vertelt Lucy. “Deze sessies kunnen een startpunt zijn om een andere koers te gaan varen.” Door het vastlopen in begeleiding en behandeling is in deze situaties steeds intensievere ondersteuning nodig. Dat kost niet alleen meer geld, maar gaat vaak ook ten koste van kwaliteit van leven en menswaardigheid voor alle betrokkenen. Vooral voor de cliënt, maar ook voor de betrokken medewerkers.
Aan tafel zaten managers, behandelaren, persoonlijk begeleiders en teamleiders. “Een ideale samenstelling,” zegt Lucy. “Want al die mensen heb je nodig om echte verandering in gang te zetten.” Ze vervolgt: “Je hoopt dat de bespreking met elkaar in combinatie met de Triple-C aanpak een ingang biedt om achter het gedrag te kijken en het anders aan te pakken.” Sebastiaan vult aan: “We willen een zaadje planten. Een eerste duwtje om binnen organisaties de beweging richting menswaardige zorg op gang te brengen. Het vervolg ligt bij de organisaties zelf. Het grotere doel is helder: meer menswaardige zorg in de hele gehandicaptenzorg.”
